Με το πιστόλι στον κρόταφο
προχωρώ στα κενά συρτάρια του νου.
Η αυτοκαταστροφή συνεχίζει
το έργο της,
στήνει στον τοίχο τα βλέφαρα.
Άγουρα φιλιά στις παραλίες
τυλίγουν τα πρόσωπα.
Το αυθόρμητο ξέσπασμα της ζωής
υπερνικά το ατελέσφορο.
Τα θαμπά πρωινά
αποκωδικοποιώ το ρίγος,
απολαμβάνω ότι αισθάνομαι.
Τετέλεσται… στην πράξη του έρωτα
οι στιγμές του θρήνου πνίγονται.
Η τελευταία σταγόνα άρνησης
ξεψυχά σε ατμόσφαιρα…
άκρως ειδυλλιακή.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: Joshua Earle
BookSitting 