Τα συναισθήματα καίγονται το λυκαυγές
στις υψικαμίνους της ζωής.
Τρίζουν τα είδωλα του κόσμου,
η μοναξιά σφάζεται στα θολά νερά.
Μια τελευταία σταγόνα ελπίδας δεσμεύθηκε,
ενέχυρο στα χέρια των τοκογλύφων
της ύπαρξής μας.
Ξαπλώνω στο χώμα
άνεμος υγρός ανακατεύει
τη γαλήνια σιωπή.
Η συμφιλίωση με το άγνωστο που έρχεται αργεί.
Μέσα από τ’ αγκάθια ξεπροβάλει
ακόμα νωπός ο πόνος.
Νεκρική σιγή…
ένας μανδύας αθέατος
καλύπτει τις ψυχές που λιμοκτονούν.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
BookSitting 