Πασχάλης Κατσίκας | Πώς έσβησε το κόκκινο

Στη βασιλεία του, μιαν άνοιξη, διέταξε ο Κρόνος
οι Ερίθυλοι να κελαηδούν σε πληκτρολόγια.
Πίσω από αγκαθωτά κλαδιά που τεμαχίζουν τη σελήνη,
να συλλέγουν χαρτί υγείας, κουρευτικές και ζυμαρικά.
Αφομοίωσαν τους σπόρους με αποστειρωμένη φωνή,
χρωμάτισαν τον εγκλεισμό με ατομική ευθύνη.
Ζευγάρωσαν, είδαν τηλεόραση, διάβασαν,
γέμισαν με ποίηση ανθολογίες.
Ύστερα ήρθε το καλοκαίρι μα δεν αποδήμησαν,
πίστευαν θα λιαστούν σε οργανωμένες παραλίες.
Υπάκουοι στα διατάγματα περίμεναν τις δυο κρίσιμες βδομάδες,
να έρθουν οι δύο επόμενες.
Χορτάτα τα παπαγαλάκια έκρωζαν στα κλουβιά τους:

—εδώ δεν τον περνάτε πάντα τον χειμώνα;

Δεν πέταξαν. Αφού ήταν ασφαλείς και νωθροί,
τί τα χρειάζονταν τα φτερά;
Σε τί τους βοήθαγε το κόκκινο στο στήθος;
Το έσβησαν να μην γίνονται στόχος και
πέθαναν ήρωες στις φωλιές τους.

---

Ο Πασχάλης Κατσίκας (Reutlingen της Γερμανίας, 1971), ζει στην Κομοτηνή από το 1977. Εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά και στην εφημερίδα Παρατηρητής της Θράκης. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Τεταρτημόρια (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2019), Ρετάλια (εκδ. Γράφημα, 2020), Το κοιμώμενο τσίρκο (Εξιτήριον, freee-book, 2021).

---

Φωτογραφία: Lukas Hartmann