Όσες φορές κι αν μέτρησα το ανάστημά μου με τον πόνο,
μακριά από την αγκαλιά της Περσεφόνης ψιχαλίζει μόνο πίκρα.
Πετά η νοσταλγία πάνω απ’ το συρματόπλεγμα,
σαν κύκνος που τα φτερά του έχουνε σχήμα σύννεφου.
Η καρδιά μου δεν γιορτάζει έξω στον κόσμο
μ’ ανέμους και λιοστρόφια.
Μεταγγίζει το αίμα, αυλάκια ανοίγει
απ’ τα σφαγμένα χείλη της αυγής ως το έρεβος,
για να γιορτάζουμε μαζί το φεγγάρι καθώς πρέπει.
Ο Πασχάλης Κατσίκας (Reutlingen της Γερμανίας, 1971) ζει στην Κομοτηνή από το 1977. Εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Τεταρτημόρια (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2019), Ρετάλια (εκδ. Γράφημα, 2020) και Το κοιμώμενο τσίρκο (Εξιτήριον, free e-book. 2021).
Φωτογραφία: «Swan Lake», Alex Timmermans
BookSitting 