Χήρα βοηθείας
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ευρέθην απένταρος, άνεργος, άκεφος και μόνος να περπατώ εις τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλεως. Αναλογιζόμουν πώς θα ηδυνάμην να αποκτήσω χρήματα, εργασία, κέφι και συντροφιά. Αίφνης, μια νεαρά, γοητευτική και εύχαρη γυνή εξήλθε τινός καταστήματος μετά αρκετών κουτιών, τα οποία με δυσκολία συγκρατούσε. Προσήλθα εγγύς της δια να την βοηθήσω και δεν παρέλειψα να συστηθώ. Την ερώτησα, μάλιστα, προς τι τόσες αγορές. «Είναι εορτές, βλέπετε, και έχω να κάνω πολλές ετοιμασίες εν τη οικία μου. Από τότε που απεβίωσε ο σύζυγός μου αναγκάζομαι να τα βγάζω πέρα μόνη μου», μου είπε. Μετά χαράς δια την λύπην της προσεφέρθην να την βοηθήσω κατά την μεταφορά των κουτιών, τας ετοιμασίας της οικίας και την ακρόασιν των καημών της. «Αχ, εστί πικρός ο βίος. Δεν πάνε δυο έτη που ενυμφεύθην και ο σύζυγός μου απεβίωσε. Ο βίος δεν έχει νόημα δι’ εμέ πια». Έλαβα το μήνυμα, και της πρότεινα να περπατήσωμεν το απόγευμα εις το άλσος της πόλεως. Η γνωριμία ημών εξελίχθη εις δώρο εξ ουρανών δι’ εμέ. Δια να μην είπουν, όμως, ότι ενδιαφερόμουν μόνο δια τας ωραίας γυναίκας, δέχτηκα να αναλάβω και την διοίκησιν των επιχειρήσεων του ανδρός της, και να λαμβάνω τον μισθό του διευθυντού. Η ζωή μου ομοίαζε με κινηματογραφικήν ταινίαν, όπου εκ πρωίας έως αυγερινού απελάμβανα τα αγαθά της ζωής, χαρούμενος που η τύχη έφερε στο δρόμο μου μια χήρα βοηθείας.
Ο Σπύρος Μάλλιος είναι οικονομολόγος. Έχει γράψει το διήγημα «Πλάτωνος Περιήγηση: Διάλογοι για την Ελληνική Γλώσσα, την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και την Παιδαγωγία» (αυτοέκδοση). Έχει γράψει ποιήματα και διηγήματα.