Φωτογραφία: Luis Quintero
Μας εξαφάνισαν ανεπαισθήτως
στα χρόνια
της μεγάλης επιβράδυνσης
οι πεθαμένοι χάνονταν
μες τις στατιστικές
του τρόμου
στοιβαγμένοι
χωρίς κανείς να ξέρει
πού σκόρπισαν την τέφρα τους
σαν μην ζήσανε ποτέ
να μην υπήρξανε
κι ας ήτανε κι αυτοί
κύματα της ίδιας θάλασσας
φύλλα του ίδιου δένδρου
άνθη του ίδιου κήπου*
μικρός φόρος τιμής
σ’ αυτούς που προσδοκούσανε
ένα άλλο τέλος
* στίχοι του ΣΕΝΕΚΑ
BookSitting 
Μ αυτούς τους λίγους διαλεχτους και γεματους ευαισθησία στίχους ο Κώστας Τσιουφης καταφέρνει ν’αποδώσει την ανθρωπιά σ’ όσους χάθηκαν ετσι σχεδόν ανώνυμα και χωρίς να τους προσφερθούν τα πρέποντα. Φόρος τιμής και διαμαρτυρίας οπως μόνο η τέχνη μπορεί να αφυπνίσει μέσα μας μερικές κρίσιμες στιγμές.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Περισυλλογή , ανασύνταξη και αντεπίθεση.
Έχουμε υποχρέωση σε αυτούς και καθήκον στους επόμενους…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Συγχαρητήρια, Κώστα!
Όμορφοι στίχοι.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο